In de muziek bestaan ook veel racisten.
Hun kop is leeg, de mode vult ze op.
Dan is het reggae en dan moet het weer cold-wave.
Jezus Christus, wat zit er in hun kop.
Kijk eens naar mij, ik hou van veel muziekjes.
Speel alles graag en wie doet mij dat na.
En net onlangs, bij bomma op de zolder,
ontdekte ik de zwoele chachacha.
Ik ben Conny Berghmans en net als Raymond hou ik van veel muziekjes. Mijn eclectische smaak vind je ook terug in mijn culturele beleving, zowel in de veelheid van stijlen als in de verschillende disciplines.
Op ontdekking gaan in een buitenlandse keuken en nooit te weten komen wat er eigenlijk op mijn bord (en op mijn maag) lag … ook dat is mij overkomen. Ik proef graag van onbekende culturen, zowel met mijn smaakpapillen als met mijn andere zintuigen, maar een frietje met stoofvlees vind ik ook heerlijk.
Geboren en getogen in de Vlaamse Kempen onder de vleugels van een Nederlandse moeder, dat maakt mij 100% Vlaams, 100% Belgisch en 50% Nederlands. Als kind en tiener bracht ik de meeste schoolvakanties door bij mijn oma, opa en ome Ben in Breda. Zij hebben mij ondergedompeld in de Nederlandse cultuur. Dankzij hen ben ik nog steeds verbonden met mijn Nederlandse herkomst. Ik sprak en verstond geen Vlaams dialect op mijn eerste schooldag als kleuter. Snel leerde ik dat ik het juiste taalregister moest gebruiken om erbij te kunnen horen. Zo schakelde ik spontaan over van Nederlands naar Vlaams afhankelijk van mijn gezelschap.
Ik kreeg trommelles bij de drumband vanaf mijn 3e, maar dankzij de muziekacademie en mijn muziekleerkrachten Luc Goos en Chris De Maeyer heb ik veel muzikale ervaring kunnen opdoen in heel uiteenlopende genres.
In het slagwerkensemble van Luc speelden we zowat alles van metal tot Händel.
Bij Chris in het Anna Magdalena Bachkoor leerde ik zingen in veel talen en veel stijlen. Van grootmeester uit de barok tot Béla Bartók over moderne spreekkoren van Bylo. Zij vond het enorm belangrijk dat wij de tekst juist interpreteerden en zorgde altijd voor een accurate vertaling. Zo is er een zaadje geplant voor mijn liefde voor talen.
Muziek maken is voor mij een teamsport, waarbij ik een mooie voorzet kan geven voor de solo van een medemuzikant. Samen musiceren kan heel intiem worden. Het leukste aan muziek is het delen met vrienden of familie. Toen mijn dochter bij onze coverband kwam was ik heel gelukkig. Net als mijn opa dat voor mij deed, heb ik haar een muzikale erfenis kunnen meegeven.
Cultuur delen schept een band, of het nu beeldende kunst is of poëzie. Mijn beste vrienden heb ik leren kennen dankzij kunst en cultuur.
Ik volgde een cursus grime bij Michael De Prycker van MiKim FX Art Studio. Hij leerde mij de kneepjes van het vak en introduceerde mij in de wondere wereld van face en body painting. Het werd een passie, maar het mooiste wat ik daaraan over heb gehouden is een internationaal netwerk van artiesten en enkele dierbare overzeese vrienden.
Mijn man en ik wilden graag iets nieuw ondernemen samen. We volgden een basiscursus ballonplooien bij Wally Rocking. Dit beviel ons enorm en het liep helemaal uit de hand. We vervolmaakten ons op de Millennium Jam (jaarlijks internationaal congres voor ballonartiesten in Mol) en op Balloon Camp in Las Vegas en leerden een heleboel fantastische, interessante mensen kennen uit alle hoeken van de wereld.
Door actief deel te nemen aan cultuur hebben we een deel van de wereld kunnen zien en onze dochter heeft dat met ons gedeeld. Zij heeft daardoor veel meer begrip voor mensen uit andere culturen. Begrip voor elkaar is een goede stap in de richting van een vreedzame wereld.
Ik lees vooral Engels- en Nederlandstalige boeken. Ik hou van verhalen die mij meenemen naar andere plaatsen, andere tijden of andere culturen. Wegdromen en verdrinken in de leefwereld van de hoofdpersoon, dat is zalig. Diepgang kan ik waarderen in literatuur, maar ingewikkelde psychologische spelletjes meestal niet. Ik kan uren doorbrengen in de bibliotheek of in een boekhandel en een bezoek aan de boekenbeurs is een zware aanslag op mijn budget.
Meer informatie over mijn leesgewoontes en mijn evolutie in literatuur kan je vinden in mijn leesvlog.
TV kijken is één van mijn favoriete bezigheden. Ik combineer ontspanning graag met leren. Zo houd ik mijn Duits up-to-date met mijn dagelijkse soap Rote Rosen en af toe een krimi. Op de Franstalige zenders kijk ik vooral naar muziekprogramma’s. Op BBC en de Nederlandstalige zenders stem ik vooral af voor series, actualiteitsprogramma’s en goede films.
Via NPO 1, 2 en 3 probeer ik mijn Nederlandse roots te voeden. Dat de commerciële Nederlandse zenders hier niet te ontvangen zijn via kabeltelevisie heeft helaas voor een grote culturele breuk gezorgd tussen Nederland en Vlaanderen. Als halve Nederlander raakt me dit heel diep.
Zwaardere onderwerpen op TV ga ik niet uit de weg. Het lot van andere onderdrukte bevolkingsgroepen ligt mij aan het hart. Ik probeer mij zo goed mogelijk te informeren over de geschiedenis en actualiteit. Politiek, geschiedenis en cultuur zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. “L’histoire se répète”, al wil je dat soms voorkomen. Als je lessen trekt uit de geschiedenis kan je de toekomst mooier maken.
Stand-upcomedy is ook een gedeelde interesse thuis. We bezoeken graag voorstellingen van bijvoorbeeld Nigel Williams, Thomas Smit, Tom Saeys en andere spraakwatervallen.
Talenkennis is voor mij een belangrijk onderdeel van cultureel beleven. Deelnemen aan cultuur en vrienden maken is veel eenvoudiger als je een gemeenschappelijke taal hebt om in te communiceren. Eén van de peilers van La Francophonie is dat een gemeenschappelijke taal het wederzijds begrip bevorderd, waardoor de kans op internationale conflicten afneemt. Dat is de belangrijkste les die ik heb geleerd van Valeria Catalano, mijn docent Frans.
Cultuur is ook rondslenteren in een stad en de plaatselijke gewoontes opsnuiven. We gaan regelmatig op citytrip naar steden in onze buurlanden en daar genieten we tijdens een stadswandeling van de plaatselijke architectuur en de lokale culinaire smakelijkheden.
Als ik onder de indruk ben van een concert, voorstelling, TV programma of andere cultureel gebeuren dan deel ik dat vaak kort op mijn Facebookpagina. Dit doe ik vooral met beeld- of videomateriaal, eventueel met een heel korte tekst.
Tot hiertoe had ik minder aandacht voor dans en toneel. Niet omdat ik er niet van kan genieten, maar omdat er maar 24 uur in een dag zitten. Ik streef ernaar om een toneelstuk en een dansvoorstelling te bezoeken voor het einde van dit academiejaar, zodat ik dit gat in mijn cultuur kan dichten.
Tot slot wil ik benadrukken dat taal en cultuur essentiële voorwaarden zijn voor een menswaardig bestaan, vandaar de titel van mijn blog “Taal en cultuur zijn van tel”.
Reactie plaatsen
Reacties
Conny,
Ja, nu ben ik stikjaloers! Had ik toch maar eerst jouw Reality Check gelezen voor ik aan de mijne begon! Je hebt je niet de 250 tot 300 woorden gehouden, maar
ik heb er niet één teveel gelezen. Je bent een duizendpoot en je kan er heerlijk over schrijven.
Ik heb nog even nagegaan wat verwacht wordt van deze reactie en ben tot de slotsom gekomen : "Goede wijn ...."
Bedankt Ann,
Ik was ook erg geboeid door jouw reality check.
Jouw zonen openen tal van culturele deuren. Wat moet jij trots zijn op hen.
Groeten,
Conny