Veel meer dan dolfijnen

Gepubliceerd op 1 januari 2021 om 23:06

Titel: Het Dolfijnenkind 
Auteur: Patrick Lagrou
Serie: Dolfijnenkind 
1e uitgave: 1992 
Uitgever; Clavis, Hasselt
Genre: jeugd, avontuur, detective, dieren, zee, milieu, informatie 
Leeftijd: vanaf 12 jaar 
Pagina's: 222 
Locaties: Roeselare, Luxemburg, Long Island (Bahama's), Nassau (Bahama's), Gorgona (Colombia) 
Periode: een zomer begin jaren '90 
Personages:

  • Marijn: hoofdpersonage, een dappere, intelligente, nieuwsgierige tienerjongen 
  • Saskia: moeder van Marijn, assistente van Ben tot aan haar zwangerschap 
  • Ben: vader van Marijn, zeebioloog gespecialiseerd in dolfijnen 
  • Derby: dolfijnenbroer van Marijn 
  • Gipsy: moeder van Derby, dolfijnenmoeder van Marijn 
  • Roby: gepensioneerde, Amerikaanse piloot 
  • Jason: assistent van Ben (na Saskia), duikinstructeur 
  • Johan: buurjongen die Marijn wegwijs maakt op het eiland 
  • Braunschwein of Braunschweig: beheerder van het estate en het hotel, drugssmokkelaar 
  • Charly Dulles: Braunschweins rechterhand 
  • John Scarecrow: huurmoordenaar 

Marijn herinnert zich niks van zijn eerste levensjaren, maar een geschiedenisles over Columbus en een bezoek aan het dolfinarium triggeren zijn onderbewustzijn. Hij is onder water geboren en heeft een bijzondere band met dolfijnen, maar dat weet hij in het begin van het boek nog niet. 
Saskia, zijn moeder, neemt hem mee naar de Bahama's, waar hij geboren is. Onderweg vertelt ze hem over Ben, zijn vader, die is overleden op de dag dat Marijn geboren werd. 
Marijn gaat op zoek naar informatie over zijn vader, maar zijn nieuwsgierigheid brengt hem in gevaar. Hij komt onder andere in een orkaan terecht en beleeft hachelijke avonturen. 


Dit jeugdboek is grotendeels gebaseerd op bestaande personen, locaties en gebeurtenissen.
Roby en Jason bestaan wel echt, maar dit avontuur hebben ze niet beleefd.
Lagrou heeft 2 jaar op Long Island gewoond en heeft contact gehad met de dolfijnen in de baai. Hij heeft ook ervaring als duikinstructeur en diepzeeduiker en maakte zware stormen mee op het eiland.

Door zijn ervaring kan Lagrou de situatie in zijn boek levensecht schetsen, alsof hij ons meeneemt op de avonturen van Marijn. Het boek is spannend, maar zit ook boordevol informatie over dolfijnen, orkanen en andere wetenswaardigheden.

Lagrou schreef 'Het dolfijnenkind' in 1990, maar vond pas in 1992 een uitgever. De pers was aanvankelijk negatief over 'Het dolfijnenkind', maar de jongeren waren wel enthousiast en er kwam snel een herdruk. Er was zoveel vraag naar vervolgverhalen dat er een serie dolfijnenboeken volgde.

De vertelstijl is realistisch en zeker niet simplistisch. Lagrou betuttelt onze jeugd niet, dus enge dingen worden niet vermeden of verbloemd, zoals vaak in andere jeugdboeken. Zo komen bijvoorbeeld zandvlooien en irritante muggen op het eiland ter sprake, niet enkel de paradijselijke witte stranden. De personages en locaties zijn breed uitgewerkt en er komen meerdere plots en thema's aan bod. Het blijft spannend van begin tot einde, zelfs het slot neemt een verrassende wending.

Ik koos bewust voor dit boek. Mijn dochter heeft dyslexie en als kind was lezen voor haar verre van leuk. Ze had een hekel aan 'leesboeken', maar ze las wel dagelijks de krant uit interesse.
'Het dolfijnenkind' was het eerste boek dat ze spontaan uitgelezen heeft en waar ze van genoot . Sindsdien is haar leeshonger gestaag toegenomen. Nu leest ze dikke 'kloeffers' in het Nederlands en het Engels, maar haar leesplezier begon met dit bijzondere boek. Ik ben Patrick Lagrou daar dankbaar voor.
Voor mij is het dan ook bijzonder om te ontdekken dat 'Het dolfijnenkind' is ontstaan op vraag van zijn dochter.

Lezen is nu de favoriete vrijetijdsbesteding van mijn dochter, dankzij de avonturen van Marijn.
Dit boek gaf ons veel meer dan dolfijnen!

 

Lagrou, P., & G. (1992). Het dolfijnenkind. Hasselt, België: Clavis.

Reactie plaatsen

Reacties

Jan Wouters
4 jaar geleden

Wat een mooi blogbericht, Conny! Aangenaam verrast dat ook jij een boek koos uit De Gouden Jeugdcollectie. Ik deed dit ook. Het is fantastische lectuur voor onze leerlingen Nederlands. Golden Oldies kunnen we ze ook wel noemen, niet?

Na deze blog te lezen heb ik meteen 'goesting' gekregen om het boek van de plank te nemen en meteen te beginnen lezen. Dat gaat helaas niet want een ander boek ligt reeds naast me. Het staat op mijn verlanglijstje.

Dat het boek pas twee jaar na datum uitgegeven werd en dat ze dit niet fantastisch vonden, verwonderd me zeer.

Wederom bedankt voor deze aanbeveling, Conny!

Culturele groet

Jan

Maak jouw eigen website met JouwWeb